fleksiya

<lat. flexio – əyilmə, keçmə> dilç. Hallandıqda, təsrif edildikdə, habelə cins şəkilçiləri qəbul etdikdə dəyişən söz sonluğu. Sözlərin sonundakı şəkilçilərin dəyişməsi xarici fleksiya adlanır. Daxili fleksiya dilç. – qrammatik formalar əmələ gətirmək üçün sözün kökündəki fonemlərin dəyişilməsi.